वरचढ

मी :
लाल्या मी कविता करतो आणि तु बडबड.... आपल्यात कोण वरचढ...

विदुषक :
मिजास इतकी..दुस-या वरचढ
दुस-यालाही विकायचे

आपण इतरांपेक्षा हुशार आहोत
हेच खरे शिकायचे |

-प्राजक्त । २३।०७।२०१०

‍‌‌असं ही असावं कधी कधी..

मी : हसुन कामं होतात तर मग चिडुन बोलण्यात काय अर्थ आहे ?
विदुषक : हसुन बोलतांना किंवा चिडुन बोलतांना ...भुवई वाकडी करावीच लागते..
मी : म्हणजे ?
विदुषक : (भुवई वाकडी करुन) ...तुला इतकं साधं कळतं नाही का रे....???
मी : (हसत...) हा हा अच्छा कळालं....
विदुषक : बघ आपल्या भुवया वाकड्याच..येड्या कधी कधी कामं होण्याशी मतलब....
मी : ओके ....आत्ता कळालं..
विदुषक : मला माहिती होतं . आधी कळालं म्हणटला तेव्हा वाकड्या भुवईला घाबरुन हो म्हणाला होतास..
मी: (वाकडी भुवई करुन) काम करु दे रे लालनाक्या जा......!



-प्राजक्त।२३।०७।२०१०