ह्या धरेवर नाचणारे, आणि तिजवर पोसणारे,
स्वैर फ़क्त बागडे, राबुन ज्यांना भ्रांत पुढे,
काळ-वेळे पुढती धावणारे, सवे तयांच्या चालणारे,
अन केवळ कुंठीत पाहणारे, सकळ हरदिन माळणारे,
निद्रिस्त थकुनी भागुनी, वा केवळ एक रोजनिशी,
शांत सारे एकीकडे, कभिन्न काळ्या तमामध्ये.....
वाटे स्थिर वेळ जाहली, शांत रात आळसावली,
परि फ़क्त थकणे तुमच्याकडे, स्थिर अन आळसावणे,
पण ह्या धरेच्या वर जरा, ग्रह नक्षत्रादि तारका,
ना थांबती आळसावती, स्थिर ना त्यांची गती,
दिवस त्यांना तोकडे, परि प्रकटती दुसरीकडे,
घेत नशिबे आपुले उरी, पंडिते हे कथन करी,
ध्रुव वा सप्तरुषी मुनी, तेज शलाकेचे धनी,
अविरत टिमटिमणे ज्यांच्या कडे, कभिन्न काळ्या तमामध्ये.....
उण्या नशिबाचे धनी, चांदण्या ज्यांच्या मनी,
तेच नशीब आजमावण्या, दुजे पुण्य माथी लाटण्या,
दिवा स्वप्नाची करण्या पुर्ती, भल्यभल्यांचे अरी,
सुर्य उगे ज्यांच्या कडे, कभिन्न काळ्या तमामध्ये...
कुठे उसासे दिर्घ अन, पाणवायू विरघळे,
पाठमोरया आक्रुतीवर, शुन्य नजरंची खिळे
काट्यांची राहुटी वा , मध्यजनांचा महल
उंची राजवाड्याच्या दालनी, असु द्या कुणाचीही पहल
रंग प्रणयाराधना उधळ्तसे, कभिन्न काळ्या तमामध्ये....
चांदण्यानी धवल शिंपडले, वड विराटतेने नटलेले,
धवलधुंदसे रेखाटले, वा समंधाने झपाटले?
अशीच सारी ती वलये, "त्या वडानजीक जाऊ नये.."
भय भागाबाईच्या काळजामधे, कभिन्न काळ्या तमामध्ये.........
-प्राजक्त
08 / Nov / 2007
No comments:
Post a Comment