स्वच्छ चौकोन

काल परवाच्या भांडणात
भिंतीवरचा फ़ोटॊ निखळुन
जमीनीवर खळाळला...

आता तिथे फ़ोटो नाही
उरलाय फ़क्त
स्वच्छ चौकोन...

जो आठवण करुन देतो...

आपल्या क्षुल्लक भांडणाची
.
.
.
.
आणि तु नसण्याची.

- प्राजक्त ।०६।१०।१०

झोप आता....

मी: झोप येत नाहिये आज
विदुषक: गोष्ट सांगु ?
मी: हम्म...!
विदुषक :
ती चालायची....

मी :एक...एक एक मिनीट...हि गोष्ट आहे कि कविता ?

विदुषक : गोष्ट असेल तर हजार आणि कवितेला लाख मोजणार आहेस का ?
मी : हम्म सांगा....

विदुषक :

ती चालायची...
आपल्या अंगठ्याकडे बघत
आजुबाजु वाहत्या वा-याकडे सुद्धा
डोळॆ वर करुन न बघत
चालायची ती...

वाहत्या वा-याकडे
दुर्लक्ष केले चालले असते
घुटमळत्या वा-यांना वेळीच
डोळॆ वटारुन घाबरवलं असतं वा
चकवलं असतं तर जास्त काळ
चालली असती अजुन
कित्येक वर्ष...

आता
घुटमळत्या वा-याने
तिला पिंजुन काढले आणि
ती उपडी जमीनीवरुन भरलं आभाळ
बघत शेवटले श्वास मोजत
विचार करतेय
की,

अंगठ्याकडुन
आभाळापर्यंतचा
कसला प्रवास जिवघेणा ठरला

मी : ....... !!!!!

विदुषक : झोप आता....
मी : ....!!!

-प्राजक्त

वरचढ

मी :
लाल्या मी कविता करतो आणि तु बडबड.... आपल्यात कोण वरचढ...

विदुषक :
मिजास इतकी..दुस-या वरचढ
दुस-यालाही विकायचे

आपण इतरांपेक्षा हुशार आहोत
हेच खरे शिकायचे |

-प्राजक्त । २३।०७।२०१०

‍‌‌असं ही असावं कधी कधी..

मी : हसुन कामं होतात तर मग चिडुन बोलण्यात काय अर्थ आहे ?
विदुषक : हसुन बोलतांना किंवा चिडुन बोलतांना ...भुवई वाकडी करावीच लागते..
मी : म्हणजे ?
विदुषक : (भुवई वाकडी करुन) ...तुला इतकं साधं कळतं नाही का रे....???
मी : (हसत...) हा हा अच्छा कळालं....
विदुषक : बघ आपल्या भुवया वाकड्याच..येड्या कधी कधी कामं होण्याशी मतलब....
मी : ओके ....आत्ता कळालं..
विदुषक : मला माहिती होतं . आधी कळालं म्हणटला तेव्हा वाकड्या भुवईला घाबरुन हो म्हणाला होतास..
मी: (वाकडी भुवई करुन) काम करु दे रे लालनाक्या जा......!



-प्राजक्त।२३।०७।२०१०

??

विदुषक : आज काय....?

मी : रोज लिहायलाच पाहिजे का ????

- प्राजक्त ।२७।०३।१०

आज दिनभर मिज़ाज शायराना था ।

आज दिनभर मिज़ाज शायराना था ।

नहाते वक्त शॉवर की बुंदोमें अलगसी तरन्नुम थी । गाडी को किकस्टार्ट किया, फ़िर से बंद कर के एक और बार ...किकस्टार्ट कर दी..सोचा ‘उला’ को ‘मिस्रा’की जोड मुनासिब होगी ।सिग्नल बुझते-खुलते दिये जैसे धिरे धिरे कोई नज़्म खोल रही हो ।

और जब ‘ट्राफ़िक पुलिस’ के हाथों के इशारे ‘वाह वाह’ करते वक्त जैसे लगते है वैसे लगने लगे तब खुद की हसी रोक न पाया मै । ऑफ़िस के सिढियों पे चढते उतरते वक्त की आवाजें इतनी शायराना कभी न थी ।

रास्ते पर किसी लडकीने हाथ दिया और मैने मेरा हात ‘धत्त्त्त...!’ कर के खुद के माथे पर मार लिया...क्युं की उसका हाथ मुझे नही किसी रिक्षावाले को था ।

(मैने हाथ सिर पर मारा तब उसने रिक्षासे झाक कर एक बार हंस दिया यु लगा तो था कुछ कुछ.....) खैर ....खयालों में ही सही किसी ने मुस्कुराके हाथ तो दिया..

यु की ....

सुबह सुबह गुलज़ारसाब को टिव्ही पे रुबरु बतयाते देखा...

बस्स्स....सो...आज दिनभर मिज़ाज शायराना था ।
-प्राजक्त११:३०

२४०३१०

विदुषक - मी ..

विदुषक : आपण झाडाला बिलगलेली फुलं किती वेळा तोडलीत महाशय?
मी : पुश्कळदा...


विदुषक : आणि ...आयते खाली सडा पडलेला प्राजक्त सडा कितीदा वेचलाय ?
मी : ....................!

प्राजक्त
१२:32
230310