चोटें तय कर लेंगे हम

छोड ना ! फिर देखेंगे हम
पहले चल जी लेंगे हम

नइ की क्या है जल्दी
हां 'वही' उधेड देंगे हम

चल गिन लेते है सदमें
चोटें तय कर लेंगे हम

रुखसार पे चलते चलते
लब पे थोडे  'हो' लेंगे हम

हल तो पहोंच चुका ,अब
सवाल पहोचाएंगे हम

अांगन से कैसा शिकवा
घोसलेसे रुठेंगे हम

दिवारें भाव करे तो
दरवज्जोंसे तोलेंगे हम

गूडीगुडी कैसे है बजती
खाली पेटसे पुछेंगे हम

गुलजारजी निंद में है क्या
'इरशाद' ही हो लेंगे हम

अासमां की शमा बुझी है?
चल अपनीही दे देंगे हम

इसबार जो लैा बुझी,तो
तुफान उठा देंगे हम

बस 'वो' तिली हो जो,तो
हसहसके अैार घिसेंगे हम
- Prajakt
.

नंतर बघून घेऊ
ये आधी जगुन घेऊ..!!

नकोच नवे बहाणे
जुने उसवुन घेऊ..!!

मोजुन ठेव जखमा
घाव ठरवुन घेऊ..!!

गाली ओघळलो तर
ओठी सरकुन घेऊ..!!

उत्तर पाठ आहे
प्रश्न समजुन घेऊ..!!

अंगण तेच असुदे
घरटे तरुण घेऊ..!!

उठतील मग भिंती
दार बसवुन घेऊ...!!

लागते झोप उपाशी
भूक बदलुन घेऊ..!!

या फ़ुलांना जाग नाही
चल उमलुन घेऊ..!!

आभाळाचे दोन दिवे
एक उचलुन घेऊ..!!

दिव्यास तेल नाही
नसु देत, ऊन घेऊ..!!

हरएक आपलाही
क्षण उजळुन घेऊ..!!
 -Sachin Kakde

उतना मिले तो झोपडोंमे दावतोंका हुक्म हो
प्लेटमें लेते हुए जितना गीरा था लॉनपर

- प्राजक्त

कोलाज २३

तुमने कहा रात ,
मैंने सुरज को फुंकसे बुझा दिया
तुमने कहा दिन तो,
चांद पे घासलेट छिडककर दिन भी उगा दिया

तुमने बारिश कहा तो
अासमां निचोडा 
अौर धुप कहा जब
बादल खदेडा

तुने अासमां कहा तो 
जमीं के अारपार सुराख खोंदा ,
कि  परला अासमां दिखा दिया

अौ' जमीं कही तो
अासमां के मत्थेपे मिट्टीका तिलक जमा दिया  


तु मौत कह दे ,
मै नब्जोंको अकड लुं
यारा , तु बस जिंदगी कह दे 
मै मौत का गिरेबां पकड लुं

- प्राजक्त १९ जुलै १३

तेरी याद नब्ज होती तो ठिक होता
ये रात बनी बैठी है, कटती नही

पेचों-खम

जिंदगीभर कोइ गम तो ढो ता नही 

जख्म धो भी लेगा की दर्द धोता नही

खुदको कोस कर कहा मैने अपने अापसे

इसकदर कोइ अपनी जान खोता नही

हंस के उसने ब्याह का जिक्र सामने किया

हथेलीपे रखा कफन कोइ न्योता नही

तसल्लीके लिए ही बस कारीगर टिक गया

हरकोइ तख्तपर सुल्तान होता नही

अमन की चाह है तो,यार इश्क का सबक तु रट

खुदा के नाम पर कोइ खौफ बोता नही

ठोकरोंसे तर-ब-तर है हमारे पेचों-खम

हम तो सो जाएंगे ख्वाब सोता नही

उपज उपज के ये जमीं बंजरसी हो गइ

अाजकल याद में मैं भी रोता नहीं

- प्राजक्त ।२०।७।२०१३

कधी

कधी उंचशा आभाळातुन, रिमझिमणारा श्रावण होते
कधी तारका वीजेत गुंफून, लुकलुकणारे पैंजण होते 

खडा शांतशा तळ्यात अन तु, गोल गोल राणी होते
कधी उकळती कढई चुकले ,तडतडणारे पाणी होते 

कधी एकांती पोकळवेळी,अस्पष्ट हळुचशी कुजबुज होते
कधी गर्दीच्या झुंबडवेळी,स्पष्ट ठळकशी अलगूज होते

लाळ टपकत्या सभेत तन्मय, लज्जारक्षण धावा होते
कधी सावळ्या ओठांखाली, सांजभुलीचा पावा होते 

कधी कलंडती रंगबादली,विस्कटलेले आभाळ होते
कधी कुडकुडत्या थंडीमध्ये,वाफ बोलकी सकाळ होते

कधी थांबल्या ओळीवरती, टोक मुडपले पान होते
कधी छातीला खोपा पुस्तक,घसरुन दचकते भान होते 

कधी वेडसर डोळ्यांमधली,स्थिरबाहुली तंद्री होते
भिवईमध्ये नटुन बसता,चित्त पछाडुन ‘चंद्री’ होते


तु नसल्याची जाणीव..

- प्राजक्त

माझी काय चूक ?

" दर्यामध्ये हळूहळु संध्याकाळ जेव्हा विसावते
तेव्हा 'तू' केशरी-किरमीजी रंगी शाल होउन
पसरतेस माझ्यावर "

असं मी म्हणु शकलो असतो
पण
मला तिथे दिसतो ,
घरी परतणारा मजुर
(ज्याचे वीस रुपये कापलेत मुकादमा ने
सकाळी तुळशीजवळ रेंगाळला म्हणुन)
अन दिसतं
त्याच्या पायजमा टरकवल्या पट्टीच
ठेच लागलेलं लाल रक्त,
निळ्या मुक्यामाराखाली
अशी दिसते संध्याकाळ 


त्यात माझी काय चूक ?
"नभातुन पाउस उगु लागला की
प्रत्येक थेंब, एक अलिंगन होत-प्रत्येक अलिंगन ,
बहात्तर वादळं निर्माण करतात अंगाअंगात "

असंही मी म्हणालो असतो
पण
ठेवली असतील
कुठल्यातरी खोपट्याच्या छप्राखाली
अाता बहात्तर भांडी ,
प्रत्येक थेंब झेलायला
अाणि
अाज भूक कशात रांधायची?
ही वादळं निर्माण झाली असतील पोटात
असा दिसतो मला झोकातला पाउस

ह्यात माझी चूक काय ?
राम म्हटलं कि
दिसते शरयूला अालेली अवेळी भरती
अन अाभाळात नसलेल्या चंद्राच्या वेदना
कृष्ण म्हटलं कि दिसतो
रानावनात, हरवलेलं मोरपीस शोधणारा सैरभैर मोर
(तशी राधा म्हटलं की अाठवते राधाच
अन अातड्यात नवा पीळ येतो म्हणा)

पण ह्यात तरी माझी काय चूक ?
" धगी पल्याडचा निर्वात,
लाव्ह्यामधली धग,
जमीनखालचा लाव्हा ,
पायाखालची जमीन,
भस्सssक्कन नाहीशी होते जेव्हा
तुझ्या भिवइतुन डोकावते चंद्रकोर "

असंही मी म्हणेन पण
पण भिवइपासुन अगदी हाकेच्या अंतरा-वर
असलेलं तुझं सौभाग्य
गुरूत्वाचे नियम लागु करुन...
पुन्हा देतात मला जमीनीचा शाप

ह्यात माझी चूक ?
" क्षितीजाचा सप्तरंगी चाप
तस्साच्या तस्सा तोडुन ,
गळयाभोती मढवेन
अन हुक म्हणुन
शुक्राची कडी "

असंही रंगवलं असतं
पण
ज्याने त्याने गिरवलेला
रंगात बरबटलेला
देव दिसतो त्यात मला

ह्यात काय अाहे चूक माझी ?
टिचकीत उडवलेलं नाणं
जेव्हा मनाप्रमाणं छाप्याचं दान देत
तेव्हा सगळं सगळं विसरुन
उन्माद करण्याऎवजी
मी धुळमाखलेल्या काट्याचे कपडे
झटकत त्याला उठवु पाहतो

कदाचित ह्यात माझी चूक असेल !
पण अशाच पेचात असतांना
एकदा माझा गुंता गुंडाळुन
मी तुझ्याच गाठींची उकल मांडुन बसलो
तेव्हापासुन
प्रत्येकवेळी पलीकडे 'तू' भेटशील
असं वाटायला लागलंय अाताशा

मला सांग
हया अशा वाटण्यात तरी
माझी काय चूक ? - प्राजक्त । २५।६।१३ 

आभाळगप्पा: "Ye jaadu mantar kuch nahi hota ,sahab"

आभाळगप्पा: "Ye jaadu mantar kuch nahi hota ,sahab": "Ye jaadu mantar kuch nahi hota ,sahab Sab khel hai apni apni chamdi bachane ka " chai pite pite do logon ki baat chal rahi thi. ...

विवा, विंदा, संपूरनला, डोके खाजवते दुनिया उडत्या बोथट शब्दांनी पोटाचे खड्डे भागवतो

"Ye jaadu mantar kuch nahi hota ,sahab"

"Ye jaadu mantar kuch nahi hota ,sahab Sab khel hai apni apni chamdi bachane ka " 

chai pite pite do logon ki baat chal rahi thi. Aur Chai ki chuski lete huye usne Akhbaar patka tab akhbaar ki headline keh rahi thi " MLA ka Jadu Chal gaya ! "
Sukhe gaav ko Paani ke 3 tanker milne ki khabar thi.
Asal me 30 Tanker muhaiyya kiye they lekin opposition ne halla bol diya to apni jeb se muh band karane ke liye 3 tanker ka dhindora pitwa diya.
 " MLA ka Jadu Chal gaya" Subah ki Chai din ka mood tay karti hai.
Aur Subah ka akhbar us hafte ka. Chai k farrate se pata chal jata hai kon kaunsi Khabar padh raha hai. Aur agar koi Akhaar padhna taal raha hai to samjh lo uske Job ka aaj pehla din hai. Chai ki pehli pyali raste me udel dene ka riwaaz hai chay walo me. ' Pehli chai bhagwan k naam'. Fir us hi raste k gile chai k upar se ik cycle jaayegi apna design banate huye. wo cycle bhi hogi kisi akhbar wale ki. kuch ajeeb rishta hai chai aur akhbar ka.
Chai ki bhaap me samne wala traffic signal tharrata hai dopar ko aur wohi traffic signal raat ko blink hote hote chai ki chuski le raha ho yu lagta hai. kuch naye naye istri kiye kapdo wale log chai pite pite Classified ka page yu padhate hai jaise. shaam ka goverment peon movie review padhta ho. kuch log apne pen se classified ki khabar pe Round karte hai aur kuch log chai ka cup rakh kar gila sa round kar dete hai. Bas yuhi chai ka round kar k kisi ko job mila to usne us din 2 chai pi lee aur 5 k paise de diye. Samne wale office walo k din me sau baar khidki se aawaze aati hai. " abey 7 bhej , 3 bhej , 10 bhej ! " Lekin jab koi keh de Arey 1 bhej ! to samaz liyo aaj raat jyada der tak kaam chalne wala hai. Aaj kal Ladkiya bhi cigarette pite pite chai pine aa jati hai.

Gaav mein aisa nahi tha. Gaav me bas mele me yu hota tha. ik baar `wo' aayi thi aur uske kaan ki baali chai ke bartan mein chamki thi tab se har bar ek chammach shakkar jyada daal ne ki aadat pad gayi hai. Dost kehte the , " Jab se 'Wo' aa k gayi hai teri chai kuch jyada mithi hone lagi hai "

Fir uska aana band ho gaya. ek aakhari baar samnese gujri hamesha hamesha k liye. Aur meri chai ka Mitha chammach band ho gaya. Dost kehne lage " Yaar tere chaai ka jaadu kaha kho gaya saale ? " Tab mene kaha tha "aaj kal Shakkar pehle daam puchti hai fir jayka deti hai . "Aur Ye jaadu mantar kuch nahi hota ,sahab Sab khel hai apni apni chamdi bachane ka  ! "