Thursday, July 23, 2015

बॅकबेंचर्स : २. ज्याचा त्याचा विठ्ठल

प्रिय तुक्या ,

  सनविवि  अरे हो नव्हत लिहायचं ना. काय म्हणतंय शहर लेका ? माझं कॉलेज अजुन सुरु नाही झालं. म्हणजे कागदोपत्री झालंही असेल पण इकडे पंचायतीच्या निवडणुकीच्या धामधुमीत अापल्या शाळा कॉलेजांच्या बिल्डींगी दिल्या अाहे. त्यामुळे इथे सध्या फक्त राजकीय वर्ग भरताय. माझ्या चांगल्या अक्षरामुळे मला याद्या करायला बसवतात कधीकधी. मी अापल्या वर्गाच्याच शेवटच्या बेंचवर बसुन ते काम करतोय सध्या. खिडकीमधुन टोळक्यांच्या गप्पा अाणि सुध्या चहावाल्याच्या टपरीच्या रेडिअोमधले रफी-मेंहदी हसनचे अमृतगाणी ऎकु येतात. तुला सांगतो मला जाम डाऊट अाहे कि रफीची गाणी गुणगुणत हा चहा बनवतो म्हणुन याचा चहाला वेगळी चव अाहे, लय अाहे. तो सांगतो ते अालं-इलायची सब झुट ! लास्टबेंच वर बसुन याद्या लिहता लिहता टोळक्यांच्या गप्पा ऎकुन एक नक्की कि काही लोक बिनबुडाचे तांबे अाहेत. 
परवा अापल्या शाळेच्या पटांगणात एका दिंडीचा थांबा होता. किर्तन-हरिपाठाच्या तालावर मी नकळत अाठ पानं लिहली बोल. जरा वेळाने अचानक पाऊस अाला सगळी लोकं झाडाच्या अाडोशाला किंवा तंबुत घुसली. ह्या गदारोळात पांडुरंगाची तीनेक फुटी पितळी मुर्ती तशीच पाऊसात कटीवर हात ठेऊन मनसोक्त भिजत होती. मी भरपावसात जाऊन सुध्याच्या टपरीवरुन एक चहा अाणि येता येता विठ्ठलाची मुर्ती उचलुन अाणली. अाता लास्ट बेंचच्या खिडकीतुन मी अाणि पांडुरंग निथळत बाहेर बाहेरचा पाऊस डोळ्यात साठवत होतो अाणि सोबत चहाची वाफ. तुका म्हणे आम्ही बैसलों शेजारीं । करील तें हरी पाहों आतां । तंबूत टाळगाथा सुरु केली होती कुणीतरी. काय योग !
अापल्या लास्टबेंच वर विठ्ठलाला बसवलं,लेका. अाहेस कुठे ? त्याच्या शेजारुन खिडकीत पाहतांना 'तो वरतुन बघतांना' कसा बघत असेल याचा फिल अाला. पाऊस, तंबु, पलिकडे टपरीवर चहाचा ढग, छत्रीत डोकं लपल्यामुळे पाय असलेल्या छत्र्या झपझप चालतांना दिसत होत्या. अाहे कि नाही जादु ? तू विचारतो ना अनूभुती म्हणजे काय हेच ते. तेच हे. मग काय गणिताचा तास संपावा तसा जरावेळाने पाऊस संपला. अाणि मी निमूटपणे ज्याचा विठ्ठल त्यांना सुपूर्द करुन अालो.तिथे अाजीबाईं त्यांच्या नातवाचं डोकं पदराने पुसत होत्या. मी विठ्ठल दिल्यावर नातवाला सारुन त्यांनी ह्या माऊलीला पुसायला घेतलं.शेवटी ज्याचा त्याचा विठ्ठल. काय !


तुझा 
माऊल्या

No comments:

Post a Comment

अवघ्या महाराष्ट्राची ‘संगीत देवबाभळी’ - (सामना)

  मराठी रंगभूमीने नेहमीच मेहनत आणि प्रतिभेची कदर केलेली आहे. कलावंत नेहमीच बैरागी पंथातला असतो. कारण आपल्या कलेच्या पलीकडे त्याला काहीच महत...