एखादे इंजिन व्यवस्थित चालतं कारण त्या इंजिनमधले चक्र एकमेकांच्या खाच्यात घट्ट बसलेले असतात अाणि गोल फिरत राहतात. चक्र पण एकमेकांमध्ये त्याच्या गुणदोषांमुळेच घट्ट असतात. म्हणजे जिथे उंच अाहे तिथे दुस-या चक्राचे खोलगट भाग असतो अाणि याचा जिथे खोल तिथे दुस-याचा उंच. हेच गुणदोषांचे सुत्र जगतांना सगळीकडे लागु होते. उदाहरणार्थ मित्र किंवा त्याहुन चपखल उदाहरण म्हणजे तुमचा संसाराचा जोडीदार. थोरमोठी माणसं म्हणतात "असंच असतं सारख्याला वारखंच मिळतं. अावडी निवडी बरोबर विरुद्ध असतात." मग त्यावर सौ म्हणणार "बरोबरच अाहे इथे खड्डा असला कि कुठेतरी ढिग पाहिजेच ना". कसंय कि कुंडली उत्तम जुळायला ३६ गुण लागतात. ह्या ३६ अाकड्यातच नियतीने डावपेच रचुन ठेवलेय. म्हणजे जुळली नाही तर गडबड हि होणारच अाणि उत्तम जुळली तरी पाठीला पाठ ३६.अाता बोला ! खिंडीत गाठणे म्हणतात ते हेच. पण हा विरोधभास गरजेचा असतो. तुम्ही चपलेचा अंगठा असेल तर अंगठा तुटल्यावर ज्या उर्वरित भागावर टिकुन सावरत पुढचा प्रवास होतो तो उर्वरित भाग म्हणजे तीच. तुम्ही अखंड अोढणारी जपमाळ असाल तर तुम्हाला परत भानावर अाणणारी ती मेरुमणी होते. तुम्ही भले अख्खी गाडी चालवा पण 'चावी कुठे ?' हे तिकडे विचारावंच लागतं. तुम्ही बाजारात गेल्यावर ज्या पैशात एखादी भाजी अाणतात तितक्याच पैशात तेवढ्याच भाजीसोबत कोथंबीरची जुडी अाणि चार लिंब त्यांनीच अाणावी. हे करणे पुरुषी येरागबाळ्याचे काम नोहे. पै पै मोजुन टम्म टम्म पाणीपुरी खाणा-्या लोकांना 'स्स्स् तिखट लागलं !! म्हणुन फ्रि मसाला पुरीच्या वरदानाची प्रथा एखाद्या कर्तव्यदक्ष तीच्या सुपीक डोक्याची कल्पना असु शकते. तुम्ही भले सुर्य असाल पण रखरखता, कपाळावर घाम अाणणारा. पण ती कपाळावरची चंद्रकोर होते. तुम्ही भले भव्य इतिहास असाल पण अाज जगतांना लागणार नागरिकशास्त्र तीच. तुम्ही स्वत:ला भूगोल समजा पण तो गोल ज्या अर्थकारणावर चालतो ते अर्थशास्त्र तीच. इथे मी 'तो' असल्याने उदाहरणादाखल 'ती'चे उदाहरण देतोय.'ती'असतो तर 'त्या'चे उदाहरण देता अाले असते कारण विषय जोडीदार असा अाहे. तुम्ही भले दुरुन दिसणारा प्रिय गुलमोहर असला तरी तो अतिप्रिय, सुप्रिय तेव्हाच होता जेव्हा तुम्ही अोंजळीत अोघळणारा प्राजक्त होतात.
म्हणुनच प्रत्येक बॅकबेंचरच्या अायुष्यात एक पुढच्या बाकावरचा स्कॉलर अावश्यक असतो. संसाराच्या ह्या पत्त्याच्या डावात पुरुष कधी गुलाम होतो कधी राजा पण 'ती' नेहमी राणीच राहते
- प्राजक्त
No comments:
Post a Comment