॥ी॥
हाऊज दॅट ?!?
आठवयातुन फ़ दोन दवशी ‘लाल डबा’ बसचं दशन होणारं गाव.ं मागया बाजुला वैतागुन ’जंगल’
हणता येईल अशी झाडांची थोडीशी वदळ. पलकडे टुमदार वाहणार नद. ’टुमदार’हे वच वशेषण
नदला कसं...? तर ातच शवाईचं डगर डोकावतं आण यावर दसणार टुमदार मंदरसुा.
शवाईया डगराया पाययाशी समुकाठ वाळुचा खोपा के लासारखं असलेलं गाव. कौलाची,एका
शतीमये उभी असलेल बसक,लांबट घरं.मधुनच गेलेल पायवाट सुबक वाट चौकातया गदला
आण पंपळपाराला वळसा घालुन पुढे कपालेर मंदरासमोरया नंदबैलाला ’यक यक...ॅक....’
करत पुढेच मोठं वावर ओलांडुन अगद खालया बाजुला चंचेया ,वडाया रांगांपुढे उलया
’U’आकाराची कौला बसक इमारत याला सगळे शाळा हणत असे तर आमची ‘पतंगी गँग’ याला
‘खाल’ हणत अस.ु हणजे बोलयात शाळा कमी आण...
“काय रे खाल गेला होता का?”
“खाल जाणार आहे का आज?”
“आज उगाच खाल आलो...असं वाटतयं !”
“मातर गावी गेयेय.. ‘खाल’ जाऊन काय झक मरणारे का रे आज?”
जी गो तुहाला भवयात ‘वर’ नेते तला ’खाल’ हणने जरा वच असलं तर... आपुलकने
आण रोजया वापरात असलेलं नावं असयाने शदश: ‘खाल’ असं यात काह नाह.
आमची पतंगीयांग हणजे गावा मधलं चैतय (ह आमची आहालाच ओवाळणी).
पतंगी यांग
“ ए गेल रे गेल “
“लाईट यामेरा आशी.....!! कट कट कल रे कटल”
“डावी घे डावी घे”
“साडे माडे डुबुक रे भो ! “
शाळा सुटुन पुंजया पुंजयाने आह गोळा होतं वावरातले ढेकळं तुडवत घराचा रता धरायचो.सवात
आधी शाळा सुटुन बाहेर ‘ठरलेया ठकाणी’ येणार तो –लोया आण मी (नवया).
लोया
“ मातर... पोट दुखतंय ”
“ ए आला आला लोटा....”
“ हुपा हुया “
“मातर...पोट “
मी
"इंदरा गांधींना ‘पंत’धान ऐवजी ‘बया’धान असं का नाह हणत?ं "
"नोटांवर रापता आहे तर नदान चलरवर रापी का नाह?"
"ढग-रग सारखेच शद मग रगेमधे घु सु न िजतकं गु बगु बीत वाटतं ततकं च ढगामधे जाउन वाटत
असेल का ?"
“ए भौ ...बस ना खाल !”
मी: काय रे कधी आला ?
लोया : (पोट दाबत) : हम... एक तास झाला इथेच बसलोय..मये मये मागे वावरात फे रफटका
टाकु न आलो.
मी: लोया तुला टोला देउ का रे...! खाल येतोच कशाला ? एकदाच बुच बसवुन घे क रे...
लोया : तर बरं आज दोन वॅटरबॅगी आणया होया...तु आणलय का ?
मी: ( सव पाणी पउन घेत) : संपलं !!!
लोया : संपवलं हण.
मी: घाबरतो क काय मग तुला तुयासमोरच तया तळाला आकाश दाखवला ना रे...तुझा तळ
बघयापेा बरं नाह का त.े .
लोया : हे बघ नवया.....
(चकया येतो)
चकया: मला पण दाखव...
चकया
“ ए पाहु पाहु “
“बघु रे”
“मी येतो मी येतो”
“अरे जेवतोय का? आलोच हात धुउन ”
लोया: लांब उभा रहा ...
चकया : वास तु मार आण लांब आहाला उभं करतो का रे..लोटे...टोले देउ का?
मी : गप रे....तो ब... तो ब...भव-या यांगचा टवया चालाय..
भव-या गग
“हवेत गोळीबार पतंयांचा..टोचु का टोक भव-यांचा ?”
“तंगलेल चडी,कान नाक तंग....उडाल रे कटल रे,कटल पतंग “
लोया : (नाक दाबुन) ए टव्व.....या !
मी आण चकया : (आवाज घुमया सारखे करत) : या या या या......!!
टवया : (दुन) सांजेला भेटय...सांजेला भेट...कसा दांडकुळा उडवतो बघ.
लोया : चल रे मागया वेळी शु या जागा धन डाया हाताने जेवत होता घर वसरला का...तसा
आऊट करतो सांजेला.कळं का ?
चकया : का का का का ....!!
लोया: हणजे तसा नाय तर असा आउट....बरं का टवया...!
चकया: या या या या य...
मी : ए गपे चकया ! लोया याचे आज ?
याच :
“ गेला रे गेला..!”
“ये आयो उीघर आला“
“ चखया आजी आल बघ...” “आssssवाssssज देट हे ?“
चयापया : नवया तु े खुप वचारतो रे...आज मेचे ना बाहाबाहा....
मी:मल कसं नाह माहती...
चयापया : "इंदरा गांधींना ‘पंत’धान ऐवजी ‘बया’धान असं का नाह हणतं?" माहतीय तुला
?
मी: नाह ...नाह सांग ना यार कळं का तुला याच कारण?
चयापया : ए नवया तु े खुप वचारतो रे...आज मेचे ना बाहाबाहा....गप ना ...हे े तुलाच
पडतात...तुच शोध कारणं ....
चकया : आज मेचीचं माहत नहतं काय तुला ? ए...ए...फ़ु लवा चाल फ़ु लवा.....
फ़ु लवा
(फ़ हसतांना- चार वेगया ऍंगलन)े मी : इतकं गोड कु णी कसं हसु शकत बे ?
चयापया : ए तु े खुप वचारतो रे ...नुसतं बघ ना बाहाबाहा.... चकया : पण मी हणतो मेचीचं माहत नहतं काय तुला ? सुतळी : काssssय ??? तुला मॅचीचं माहती नाह???
सु तळी
“ ए हे ब...हे ब...मी उडतोय “
“हवा म उडता जाए”
“मी जर चडलो ना ...!”
“.....”
सुतळी: अबे जर मॅचीच तुला माहत नाह,मग टंप हणुन तुला हु भा क काय... चयापया: अरे हो टंपं...
चकया: नवया टंप ?
टंप
“पुजेया वेळी पाट कुठे जातो हो ?”
“आssजी पाट नेऊ?”
“गर..र..र..गर...र...र”
“हाउज दॅsssssट?”
नवया: हो ना यार....आधी तर बोलायच.ं ..
चकया :आण आज फायनल मॅच आहे
सुतळी: फायनल हणजे अंतम नाह फायनल हणजे...एकदम फायनल...वषय संपवु भव-यांचा
नवया: (पळत पळत) जातो मी बघतो पटकन....
(पशवीतुन पाट पडत.े ..नवया यायला वळतो )
चकया : मी घेउन येतो , तु जा तु जा ..
चयापया: ए मोहांजदाडो सर चालेत ओरडु नको
मोहांजदाडो सर
“हडपाआणमोहाजंदाडोसंकृती”
“हे हणजे मोहांजदाडो संकृतीसारखंच” “मोहांजदाडोच कसं होत माहतीए का?” “खरंतर मोहांजदाडोया पानावर इतहास लहलाय”
सर : नघा रे पोया हो ....
नवया : (पळत पळत .. घराकडे जाणा-या नेहमीची एक एक ठकाणं मागे टाकतोय)
खाट वणतांना एकदा उभीया एवजी आडवी वणल तर कशी दसेल?
वडाखालचा पार वतुळाया ऐवजी चौकोनी कसा वाटेल?
मातीराया, असं कती पळुन उडी मारल क..मग उडता येतं तुयासारख?ं
नदमधे सु य चमकु न चमकु न...पाणी कं चीत गरम होत असेल का ?
मयांना ओळखयासाठ रंग देतात तसा माणसांना दला तर?
दोन रयांचा असला तर चौकाला ‘चौ’क का तात....
जोगका अंगणातच ... ? अंगणाया यायेपुरतं घर बांधलय का तन?े
घराबाहेर रांगोळी ? दवाळी ला तर वेळ आहे....
(उडी मारत...तुटया तुळशीवर चढुन ...नवया कौलं चपापतो...) (पतळी फु ल.ं ...पतळी फु ल.ं ..पतळी फु ल.ं ....?)
(आतुन आवाज ):– नवया आला का ? सादाचं सांगुन ये कसा ? (पाट नाह ....सादाचं सांगावा ? – सयनारायण !!!!!!!)
पंतोबा गुजी – पाट आण चौरांगामये अंतर ठेवा...मधे पुजेचे ताहण ठेवायचे आहे
नवया : (दरवायाया चौकटतुन गडबड बघत उभा....)
(आजी ताहण ठेउन गेल....पंत चारवेळेस पळीने पााचे पाणी वरखाल करत होते...आईचा नुताच
आवाज येत होता...आजोबा अंगावर अजुनह पुजेला पांढरे व यावे क पवळॆ ा वचारात..)
नवया : कतीवेळ चालेल पुजा गुजी ?
आजी : तुला काय आटपाट नगरात जाऊन पाटपाट खेळायचा असेल ? हो ना ?...आज पाट मळणार
नाह.... जा...सगळी कडॆ सादाला सांगुन ये !
नवया : पण आज खुप महवाची मॅचे ग !
आई : ऐकलं का ?जा पटकन !
आजोबा :इकडे ये ..! सगयांना पटकन बोलावुन घे सादाला...हणजे पाट लौकर रकामा होईल.
नवया : ( वेगवेगया ठकाणी जाऊन वचारतो. सगळी कडे ‘नाह’ अथाची वेगवेगळी उरं...) पाट आहे ? (नाह)मग सादाला लौकर या !
पाट ? साद....लौकर !
पाट असेल ना ? (नाह) सादाला येउन जा लौकर !
पाट नसेलच ! (नाह) साद पाठवुन देतो...येत नका बस.ु ..गुढघे दुखत असतील.
(दमुन नवया घर )
आजोबा: काय नवलोबा....मोहम फे ?
नवया: तुहाला घरात २ पाट ठेवायला काय होतं ?ा आठवडी बाजारात एक पाट आणा...कारण
आजी : अsssssहो !
आजोबा: (डोळे मचकावत)करायचे काय मी हणतो २ पाट .... अरे वा रे वा !!
गुजी :दोघं जाउन अंगणातया तुळशीचा नमकार कन या !! तोवर मी वरजण बनवतो.
आजी : पाणी आण नवया....सांडु
(नवयाकडुन पाटाया शेजार पडत)े
नवया : गु, हे पाटावरचे आसन बदलुन घेतो ओले झाले थोडे
(मागया दारातुन चकया आवाज देतो )
चकया:काय रे चल ना !
नवया : पुजा रे....
चकया : मग?
नवया : पाट रे .....
चकया : आयला मग ?
नवया : तेच रे....
चकया : मग ?
नवया : गप रे ....तु जा पुढ.े . सु करा.. मी आलोच...
(तुळशीकडुन परत येतात ...
नवया ( खेळतोय....) : टाक टाक आत मये वळव ...फ़रक नको....! पाटावर बसताच...काहतर टोचयामुळे)
आई: अरे देवा....
आजी : (पाटावरचे आसन सरकवते...खाल वटा दसतात...आजी ओरडत.े ..) नवssssssया !!!!!!
(खेळामये – जोरात बॉल सुटतो...पाटाया आरपार जातो... बाद झायाने सगळे ओरडतात....आरपार
झालेया भागातुन नवयाचा चेहरा दसतोय )
सगळे जण अजुनह आनंदात ओरडताय : हाऊस दॅट !!!!???!!!!
-समा-
-ाज देशमुख
No comments:
Post a Comment